Darwin 2

10 juni ben ik opnieuw al om 7 uur wakker. Jeetje, ik weet niet wat me overkomt. He, bah, straks word ik nog een ochtendmens... ;-) Ik lig nog even te draaien, maar ga er dan toch maar uit en ontbijt weer lekker bij het zwembad. Dan spring ik op mijn fietsje en rij naar East Point, een recreatiegebied 8 km vederop. Onderweg rij ik langs de kust met uitzicht op de skyline van Darwin. Ik geniet van de vroege stilte en rust om me heen. Omdat het nog vroeg is, is het lekker koel, graadje of 25. Het is een mooi ritje. Ik stop bij Lake Alexander en word gelijk lek geprikt door de muggen. Fijn.
Onderweg staan veel borden die waarschuwen voor overstekende Wallabies, maar echte kom ik helaas niet tegen. Volgens mij zetten ze al die borden neer als toeristische attraktie :-). Ik zie trouwens wel mooie zwarte Kaketoes met rode veren in hun staart. Op weg naar de krokodillenfarm had ik ze ook al gezien, ze zijn leuk.
Aangekomen op East Point rust ik lekker uit bij het mooie uitzicht. Inmiddels is het flink warm, maar de rit was zeker de moeite waard! Op de terugweg rij ik weer langs Lake Alexander en inmiddels hebben zich hier heel wat mensen verzameld. Het blijkt koninginnendag te zijn, dus veel mensen zijn vrij. Maar behalve dat de bussen ook vandaag niet rijden en er wat openbare gebouwen gesloten zijn, merk je er eigenlijk niet veel van. Dat kunnen wij beter in Nederland!
Terug in het centrum van Darwin, rij ik naar de haven en the Waterfront. Dit parkje aan de haven heeft een 'binnenstrandje' met een afgesloten stukje zee waarin gezwommen kan worden, maar er is ook een buiten golfslagbad gemaakt. Het is grappig dat hier in Australie overal veilige zwemgelegenheden worden gemaakt. Ondanks de enorme kust, kan anders niet gezwommen worden door kwallen, koraal, krokodillen of ander gevaar.
Ik lunch op een terras en moet daarna helaas mijn fiets teugbrengen. Ik heb hem nu 3 volle dagen gebruikt en was er erg blij mee! Die dollars waren goed besteed! Maar inmiddels knapt mijn teen lekker op en kan ik weer gewoon lopen. Wat een zegen. You don't know what you got, till you lose it.
Omdat het de dertig graden weer voorbij is, hou ik 's middags siesta in de airco van mijn kamer. Rond half drie zoek ik de italiaanse Mina op. Leuke meid! De avond ervoor hadden we elkaar weer gevonden, en afgesproken elkaar in de middag te treffen. Samen lopen we terug naar de Waterfront en kletsen daar de middag weg in het gras tot het donker wordt en de muggen ons naar huis jagen.
In het hostel eten we samen bij het zwembad en dan vertrek ik naar mijn kamer om op tijd te gaan slapen, want de volgende ochtend gaat de wekker alweer om half zeven voor een dagtocht naar Litchfield National Park.
's Ochtends sluip ik de kamer uit om de meiden niet te storen en wacht beneden op het busje. Rond half acht komt chauffeur en gids Joey eindelijk opdagen. Was ik tot nu toe de 'granny of the group', nu blijk ik de baby! In plaats van de gebruikelijke jeugdpuisten, heeft deze groep juist een hoog steunkousengehalte! Ik denk dat de gemiddelde leeftijd rond de 55-60 ligt, met flinke uitschieters naar boven. Er is nog een meisje bij, die jonger is dan ik. Samen trekken we het gemiddelde naar beneden. Ik moet even wennen aan deze omschakeling, maar aan het eind van de dag blijkt het echt een geweldige groep mensen!
Allereerst rijden we naar Adelaide River. Hier stappen we in een klein bootje voor een tocht over de rivier om krokodillen te gaan kijken. Al bij het instappen worden we in de gaten gehouden vanuit het water door monsters met enorme tanden.
Eenmaal op weg haalt de gids stokken tevoorschijn met stukken vlees eraan gebonden. Als hengels hangen ze deze overboord en op nog geen meter afstand springen honderden kilo's krokodil omhoog om het vlees ervan af te happen. Het is indrukwekkend en ook serieus wel een beetje eng en ik vraag me af wat er gebeurt als de boot het begeeft. Maar niet aan denken...
Na deze spectaculaire boottocht rijden we door naar Litchfield NP. Onderweg vertelt Joey van alles over gas en olie, meinen, roadtrains, het teruglopende toerisme door de dure dollar (indeed) en andere wetenswaardigheden over Darwin en omgeving.
We rijden door het plaatsje Batchelor en daarna is de eerste stop bij Wangi Falls, een mooie waterval, waar ook gezwommen kan worden. Het water is heerlijk en koelt me lekker af. Ondanks de airco in de bus, ben ik behoorlijk oververhit. Het was een goed idee dat ik deze reis niet naar Thailand had geboekt. Aan de Oostkust was het heerlijk, maar hier in Darwin is het eigenlijk al niet meer comfortabel voor mij. En dan is het hier nog winter ook, moet je nagaan...
Na het zwemmen eten we een picknicklunch en raken we een beetje aan de klets. Ik blijk tussen alleen maar Aussies te zitten. Ik ben de enige buitenlander. Grappig! Toch zijn het zelf ook allemaal toeristen uit andere delen van Australie. Het is hier zo groot.
Na de lunch rijden we naar Florence Falls voor een korte fotostop om vervolgens door te rijden naar Buley Rockhole, een riviertje met allerlei plateaus en watervalletjes, waar heerlijk gebadderd kan worden. Het is er geweldig.
Dan stoppen we bij een termietenheuvel. Er staan er veel van. Enorme bouwwerken, gemaakt door kleine beestjes.
En dan is het alweer tijd om aan de terugweg te beginnen. We rijden weer terug naar Darwin en onderweg klets ik wat met een echtpaar over de vogels die we hebben gezien. Hij heeft er een coole app voor op zijn telefoon met bijbehorende vogelgeluidjes. Helemaal leuk. Die hippe senioren van tegenwoordig ;-)
Weer terug in Darwin parkeren we bij het strand en zien we met elkaar de zon ondergaan met een glas champagne en garnalen.
Een mooie afsluiter van deze laatste volle dag in Australie!
Terug in het hostel klets ik nog een tijdje met Mina en we nemen afscheid. Jammer, haar had ik wel eerder tegen willen komen.
En nu... op deze allerlaatste dag... zit ik op een pleintje in Darwin, waar gratis internet is. In het hostel ligt het hele systeem eruit. Ik heb nog een paar uur en dan vertrek ik naar het vliegveld voor de lange reis naar huis. Tas gepakt, nog wat souvenirs scoren en dan naar het vliegveld.
Hopen dat ik nu een beetje slapen kan onderweg! En anders heb ik uren de tijd om alles nog eens lekker te overdenken :-)
Tot straks, in Singapore, waar ik tijdens de overstap dit dagboek af zal sluiten.
Liefs!