Agnes Water en Town of 1770

Mijn nachtje alleen in Mango Tourist Hostel was wel interessant. Ergens wel lekker rustig, maar ook wel een beetje creepy met allerlei geluiden, die ik niet thuis kon brengen.
De dag erna in Hervey Bay heb ik weinig spannends gedaan. Wasje gedraaid en in de tuin gedroogd, boodschappen gedaan in een hele grote supermarkt, een beetje in een hangmat gehangen en mijn tas uitgezocht en gereorganiseerd. Om vier uur werd ik door de hostelbaas naar de Greyhound gebracht, de schat.
Het ritje naar Agnes Water duurde 3,5 uur en de bus stopte voor een 'dinnerbreak' bij een benzinestation. In het donker kwam ik aan in Agnes Water en gelukkig werd ik opgepikt door een shuttle van 'Cool Bananas'. We blijven logeren in de tropische vruchten :-)
Het hostel had 8-persoonskamers (even wennen na een hostel waarin max. 8 personen konden slapen, haha), maar was heel gezellig. Het was ook schoon en de douche was de beste tot nu toe. Met mijn kamergenoten kwam ik gelijk aan de praat en zo vond ik uit dat er de volgende dag een surfles was om 10 uur. Top!
Ik sliep bovenin het stapelbed en was de volgende ochtend (19 mei) alweer vroeg wakker. Ontbeten en om tien uur werden we opgehaald door de 'surfdudes' van Lazy Lizard Surfschool. We waren maar met z'n viertjes, dus we hadden alle aandacht!
Na wat theorie en 'droogsurfen' gingen we de zee in. De zee was erg rustig, dus de golven waren niet heel indrukwekkend, maar hierdoor lukte het ons allemaal al snel om te blijven staan. Leuk! :-)
We hebben een paar uur in de zee doorgebracht, tot we allemaal moe en koud waren.
Na de les stelde een van de surfmannen voor te gaan barbecuen met z'n allen. We werden bij het hostel afgezet voor een douche en gingen daarna met de auto van een van mijn kamergenoten via de supermarkt door naar het een hotel waar hij werkte en verbleef, boven op de heuvel met uitzicht op zee. Het was er prachtig! Tot na zonsondergang hebben we gezellig zitten kletsen, eten en drinken. Mijn kamergenoot had uiteindelijk te veel gedronken om zelf terug te rijden, dus ik heb zijn auto teruggereden (maar een kilometertje ofzo), aan de linkerkant van de weg. Een hele belevenis... En natuurlijk deed ik de ruitenwissers aan ipv de richtingaanwijzer :-).
Het nachtje in het hostel was koud... Het koelt 's nachts hier echt flink af.
Op 20 mei besteedde ik de ochtend aan het organiseren van de komende dagen. Ik boekte eerst een farm-stay van 2 dagen. Een kijkje op een veeboerderij in de outback lijkt me helemaal leuk. De bus voor de avondrit naar Rockhampton had ik al geregeld, maar het hostel in Rockhampton nog niet. Tot nu toe was er overal plaats genoeg, dus ik had me er nog niet druk over gemaakt. Maar tot mijn grote schrik bleken er maar weinig hostels te zijn en de ene was vol en de ander deed niet aan middernacht incheckactiviteiten, terwijl de Greyhound hier alleen maar om middernacht en om 3.00 uur 's nachts stop. Hoe kan dat nou?! Rare zaak.
Na heel wat geinternet, gebel, gezoek en gedoe, belde ik de YHA om te vragen of ik er, desnoods tegen betaling, in de huiskamer mag zitten die nacht. Alles beter dan alleen op straat zwerven met mijn koffertje. Gelukkig bleek er opeens wel wat te regelen en was er toch een bedje voor me. Hoezee!
De middag in Agnes Water ben ik nog even een kijkje gaan nemen in het museum. James Cook heeft hier in 1770 voor het eerst voet op Australische bodem gezet. Het museum was alles behalve spectaculair, maar ik had toch het gevoel nog even iets cultureels gedaan te hebben.
Daarna ben ik met een groepje van het hostel naar Town of 1770 geweest, een plaatsje 5 km van Agnes Water, waar we lekker een beetje hebben rondgewandeld, van het uitzicht hebben genoten en de zon onder hebben zien gaan. Mooi weer!
De avond kletste ik weg met een Nederlands stelletje dat een wereldreis aan het maken is. Ze hadden hun baan en huis opgezegd, spullen opgeslagen en zijn vertrokken zonder einddatum. Stoer hoor... Maar mij toch te wild :-)
De Greyhound pikte me om een uur of negen op en daar ontmoette ik de Hollandse meiden uit Rainbow Beach weer. Grappig toch! Het ritje naar Rockhampton duurde een paar uur en even over middernacht werden we uitgeladen in "Rocky". Tijd voor een nieuw avontuur :-)