Rainbow Beach en Hervey Bay

Nou, daar zaten we dus in Pippies Beachhouse, na een avondje zonsondergang en zandhappen. Terug in het hostel op tijd in mijn stapelbedje (dit keer het onderste bed gekozen) gekropen en lekker een keer uitgeslapen. Mijn kamergenoten gingen allebei om zeven uur weg, dus ik had het rijk alleen.
Toen ik om kwart over tien (oh, wat lekker) wakker werd, had ik vier bulten op mijn benen. En dan schiet mijn neurotische brein gelijk in de paniekstand. Bugs? Bugs! Of toch de muggen van gisteravond? De dag na de steek zijn de bulten altijd twee keer zo groot bij mij, dus het zou kunnen. Ze zaten ook niet dicht bij elkaar, dus mezelf ervan overtuigd dat het muggen waren en flink aan de afterbite dan maar...
Mijn spulletjes bij elkaar gezocht en Rainbow Beach maar eens gaan verkennen. Het centrum van het plaatsje is echt maar mini en bestaat uit een rijtje winkeltjes, een benzinestation, twee supermarkten, drie hostels en wat eettentjes. We zitten hier inmiddels buiten het hoogseizoen en de surfschool bleek onbemand. Er hing wel een telefoonnummer op de ruit, maar vodafone heeft geen bereik hier in het plaatsje, dus dat werd hem ook niet. Omdat er weer een donkergrijze lucht aankwam en er ook niemand aan het surfen was, heb ik ook maar niet de moeite genomen om via de telefooncel contact te leggen met de 'surfdudes' van Rainbow Beach.
Een strandwandeling dan maar. Dat was een goed idee, want op het strand was het prachtig. Mooie gele en roodoranje kleuren op de wanden van de 'zandkliffen'. Een heel eind gelopen en een tijdje op het strand gelegen. Ook al was er geen zon, de temperaturen zijn wel heerlijk.
Na een tijd weer teruggelopen en lekker wat gehangen in de hangmat buiten onder het afdak van het hostel. Wat een rotleven ;-). Daarna in de regen richting supermarkt voor wat inkopen voor het avondeten. Ik eet genoeg, hoor pap, maar ik kijk wel een beetje uit wat ik kies in de supermarkt. Ik hou het simpel (pasta uit pak, maaltijdsalade of zelf gemaakte salade), want als je veel ingredienten koopt, moet je de restanten ook weer meeslepen naar het volgende hostel. Of weggooien, maar dan wordt het zo duur dat je beter wat kunt eten buiten de deur.
Daarnaast is het koken in zo'n hostel ook een hele uitdaging op zich. Met zo'n mannetje of 12 tegelijk dringen om het gas, het aanrecht, de borden en bestek en de afwasbak, want voor je gaat eten moet je alles weer schoonmaken en opruimen, want de volgende kudde staat alweer te dringen om dezelfde spullen te gebruiken. :-)
Tijdens het eten leuk gekletst met twee stoere Nederlandse meiden van 24, die samen de wereld over reizen in een half jaar. Leuke verhalen uit Nieuw-Zeeland, sweet memories...
Terug in mijn kamer, huilt mijn nieuwe Duitse kamergenote tranen met tuiten. Camera stuk, telefoon stuk, schoenen stuk en geld op. En heimwee dus dan ook nog maar. 'Mama-Jet' uitgehangen door haar een aai over haar bol te geven en chocolade koekjes te voeren (verdrietige vrouwen en chocola blijft een wonderbaarlijk goede combinatie, haha).
Terwijl 's avonds de hele twintigjarige meute naar een feestje vertok, nestelde ik me lekker op de bank om een beetje te internetten en wat foto's te uploaden (nerd...hihi).
's Nachts kon ik de slaap maar niet vatten, bang voor beestjes in m'n bed... Neuroot, pfff. Bedacht me 's nachts dat ik net een kleuter ben, bang voor monsters die 's nachts onder mijn bed zitten. Sommige dingen veranderen niet in dertig jaar :-)
De 14e vroeg opgestaan om mee te ontbijten (voor half negen). Tas reorganiseren en wachten op de Greyhound, die me om 12.30 uur ophaalde. Het regende weer dat het goot, dus veel viel er niet te beleven. Stukje gelopen en een beetje zitten haken onder een afdak met uitzicht op zee. Toch fijn dat ik die haaknaald nog in mijn koffer had gestopt voor vertrek :-).
Daarna met de Greyhound in een paar uur naar Hervey Bey gereden. Ik had een klein hostel geboekt, vlak bij het strand. Het heet Mango Tourist Hostel en heeft een enorme bananenboom in de tuin. Bij aankomst bleek het echt een iniminihosteltje. Het heeft 7 bedden, verdeeld over 3 kamers. Twee Schotse meiden waren hier al en ik ben de derde gast. Het is heerlijk om weg te zijn van de backpackmeute! Na aankomst gelijk het strand op om nog wat van de omgeving te zien voor het donker werd. Heerlijk gelopen, in de zon zowaar! Leuk om te zien wat voor andere schelpjes hier op het strand liggen. Er was een man bezig in het zand met een soort rare buis. Hij vertelde dat hij kreeftjes zocht als aas om mee te vissen.
Na een hele tijd struinen over het bijna verlate strand een prachtige zonsondergang gezien. Ik bleek dit mooie moment te delen met twee pelikanen, die ik tot zo'n tien meter kon benaderen. Mooi! Terwijl de lucht roze kleurde, ben ik teruggelopen over de straat richting het hostel. In de schemering vlogen er honderden grote vleermuizen (fruitbats?) rond. Heel indrukwekkend en een beetje spooky ook wel. In het donker voelde ik me toch weer niet helemaal veilig alleen op straat, dus blij toen ik om half zeven weer veilig binnen was.
Net wat gegeten en nu in het hostel wat aan het kletsen met de Schotse meiden. Morgen vertrek ik voor een driedaagse tour naar Fraser Island, het grootste zandeiland van de wereld, waar o.a. dingo's leven. Ben benieuwd!
Fijn om te horen dat alles goed gaat in het hof en met mijn lieve Jemmie!
Nou, lieve allemaal, tot over een paar dagen dan maar! Liefs!