Townsville

Ja, Townsville dus... De Greyhound bracht me er. Mijn voeten brachten me, met zere teen, naar het dichtsbijzijnde hostel en daar ben ik neergestreken in een kamer met twee Britse jongen(tje)s en een Zweeds meisje. Opvallend trouwens hoeveel jonge mensen geld hebben om een reis naar Australie te ondernemen...!
De late middag ben ik naar de supermarkt gegaan en heb ik op straat wat om me heen gekeken. Het was een best grote stad, Townsville. Zeker na die kleine plaatsjes waar ik de laatste dagen was. Er was een hoge berg met uitzicht over de stad en een museum en een groot koraalaquarium, maar ik had geen puf voor wat dan ook. Ik ben nog vol goede moed begonnen met een wandeling naar het strand, maar ben halverwege weer omgekeerd door de pijn die elke stap lastig maakte.
Ik heb nog wat gekletst met het Zweedse meisje en ben op tijd gaan slapen, terwijl de jongetjes bier dronken uit koffiemokken, omdat na half tien in het hostel een strikt alcoholverbod inging... :-)
De volgende ochtend wilde ik met uitgeruste tenen toch wat van de omgeving gaan bekijken. Maar daaraan voorafgaand moest mijn tas een beetje gereorganiseerd worden. En terwijl ik mijn belangrijke papieren opruimde, ontdekte ik er, een platte dooie (thank god) bedbug tussen. Oooh hel! Bah bah bah! Natuurlijk gelijk alles uit mijn tas gerukt en op de milimeter geinspecteerd. De eigenaar van het hostel kwam toevallig langslopen en heeft mijn tas ook aan een onderzoekje onderworpen, maar het leek er echt maar eentje.
Maar Jetje wel gelijk in de bug-paniek-stand natuurlijk. Dus ook maar mijn grote koffer helemaal uitgezocht en schoongemaakt, alle kleding gewassen en gedroogd, mijn rugzak en koffer met een spuitbus gif bewerkt (met dank aan de hosteleigenaar) en in een plastic zak in de zon gezet. En toen ik dacht dat ik alles bekeken had, viel mijn oog op mijn coolbag. (Een coolbag is een stevige blauwe vierkante tas, die je bij de supermarkt koopt om daarin je spullen gekoeld naar huis te kunnen transporteren. Elke backpacker gebruikt er echter een om zijn etenswaar in te verzamelen. Vervolgens gaat de tas in zijn geheel de hierdoor overvolle koelkast in, liefst met een slotje op de rits, zodat niemand de uien of de macaroni eruit jat). Die coolbag dus... En toen ik alles uit mijn coolbag had gehaald vond ik daar, o waarom waarom, nog zo'n dooie vieze gore bug. Aaaaah! Ik weet niet of ik gewoon pech heb of dat iedereen ze tegenkomt en ze mij alleen opvallen omdat ik er zo op gespitst ben, maar ik word er niet blij vahahaaaan!
Coolbag dus weggegooid, alles wat niet in plastic zat weggegooid, opnieuw naar de supermarkt om nieuwe spullen en tas te halen. Daarna koffer weer ingepakt en toen dus alweer naar de Greyhound...
Laten we zeggen dat het stukje Townsville dat ik heb gezien bestond uit de binnenkant van mijn tassen en de route van het hostel naar de supermarkt en terug. Inspirerend verblijf in deze stad...
Hopen dat Cairns dingen te bieden heeft die niet op minipootjes rondlopen :-)